Na twee maanden Turkije is het tijd voor het volgende land. Georgië! Op social media en internet wordt Georgië vooral afgebeeld als een groen landschap met vele grote bergen. Bij het zien van de mooie plaatjes krijgen we gelijk weer zin om te hiken. Eerst maar is de grens over.

Bij de grensovergang is het meteen chaotisch. Er staat een enorme hoeveelheid vrachtwagens, er rijden links en rechts auto’s voorbij en er staan wat groepen mensen een beetje verward om zich heen te kijken. We rijden langzaam verder, niet wetende waar we precies naartoe moeten, maar worden dan staande gehouden. Hij maakt gelijk duidelijk dat alleen de eigenaar van de bus (Sibby) moet blijven zitten en de passagier (Wietze) uit moet stappen en ergens anders de grens over moet. We hadden van tevoren al gelezen dat dit het geval is en waren dus niet erg verbaasd. Alleen moest het opeens wel erg snel. Wietze pakt nog even zijn paspoort en moest toen uitstappen. Eenmaal uitgestapt wil Wietze vragen waar hij naartoe moet, maar de man is al verdwenen. We kijken elkaar nog even lachend aan in de spiegel, halen de schouders op en gaan beide onze eigen kant op.

Wietze loopt eerst lichtelijk verdwaald rond maar vind dan al gauw de juiste weg. Het blijkt heel simpel. Gewoon de oude mannetjes en vrouwtjes volgen die sloffen sigaretten bij hun dragen. Het voelt gek om zonder Sib en alleen met een telefoon en paspoort de grens over te gaan. Maar het geeft ook een heel vrij gevoel. Daar loop je dan tussen de wat viezige Georgiërs. Een nieuw land tegemoet. Het avontuur gaat door!

In de loopbrug kan Wietze de bus zien. Sibby staat tussen de vrachtwagens en kijkt twijfelend of ze er niet langs kan rijden. Na kort getreuzel rijdt ze erlangs maar wordt dan gelijk weer staande gehouden. Sib legt uit dat ze veel kleiner is dan een vrachtwagen en dus dacht naar een ander poortje te moeten. De man maakt duidelijk dat iedereen in dezelfde rij moet staan. Maar Sib lacht vriendelijk en de man in uniform gaat iets proberen te regelen. Hij belt zijn collega en heeft het over een meid met een camper uit Holland. Wietze kan het zien vanuit de loopbrug en ziet vervolgens dat ze door kan rijden. We zwaaien nog even naar elkaar en gaan dan allebei weer verder.

Als Sibby de eerst controle voorbij is, kan ze weer aansluiten in de volgende file. Wietze staat op dit moment schuin boven de bus in een loopbrug. Het is dichtbij genoeg om gebruik te maken van Sibby haar internet hotspot en dus kunnen we met elkaar video bellen. We lachen over de chaos en onduidelijkheid maar gelukkig gaat het toch vrij eenvoudig. We hebben allebei nog 1 stop te gaan en zien elkaar dan weer in Georgië.

Wietze stapt in en we rijden verder richting Batoemi. Daar hebben we een parkeerplaats gevonden om te slapen. Onderweg worden we zoals in elk nieuw land weer overladen met nieuwe indrukken. Wat ons direct het meest opvalt is hoe arm en grauw alles eruit ziet. Huizen bestaan uit geïmproviseerde constructies die dreigen uit elkaar te vallen. Scheuren in daken en gevels, ingezakte balkons en kapotte ramen. Golfplaten worden voor elk probleem gebruikt, maar lijken nergens echt de oplossing voor te zijn. Soms is een huis zelfs half ingestort en lijkt het leeg te staan, maar dan zien we toch een tv schotel en dat de was uithangt.

En niet alleen de gebouwen maar ook de weg is in slechte staat. We zien om de zoveel kilometer een bord waarbij ze excuses maken voor het slechte wegdek. Waarop vervolgens het asfalt stopt en je een zandweg op moet met diepe kuilen en gaten. Wat ook opvalt zijn de dieren op de weg. Naast de honden zien we nu ook kippen, varkens en koeien over straat lopen. De dieren mogen hier vrij rondlopen en zo hebben we al een paar keer een kudde koeien zien oversteken. Vooral rond 17 uur zien we ze heel gericht ergens naartoe lopen. En het blijkt dat rond deze tijd de uier vol zit en ze op eigen initiatief naar huis lopen waar ze gemolken worden. Het zijn een soort van vrije uitloop koeien. Alleen lopen ze helaas over straat en is er vaak niet veel lekkers om te eten. Ze zien er dan ook vrij mager uit.

Nog iets opmerkelijks zijn de auto’s. Enorm veel auto’s hebben schade en regelmatig zien we auto’s waarbij de hele voor- of achterbumper is verdwenen. Naar de garage gaan is voor velen waarschijnlijk te duur, maar het rijgedrag helpt ook niet. Nog niet eerder hebben we zo lomp rijgedrag gezien. Rustig rijden en zachtjes een pedaal indrukken blijkt voor de meeste lastig. Schokkerig rijden, volle bak gassen en hard remmen is dan ook het standaard. Wat ook niet helpt is dat veel auto’s het stuur aan de rechter kant hebben. Dan kan je bijvoorbeeld lastig zien of je iemand kan inhalen. Wat blijkt is dat autos in Japan na 7 jaar een strenge controle moeten ondergaan. Deze controle duurt een paar dagen waarbij de hele auto uit elkaar wordt gehaald. Dit is echter zo prijzig dat vele Japanners liever een nieuwe auto kopen. En zo krijgen Japanse auto’s een tweede leven in Georgië.

In de steden zien we ook veel armoede maar gelukkig ook mooie gebouwen en hippe barretjes. En er is alcohol in overvloed wat even wennen is na Turkije. Bij de kleine supermarkten bestaat vaak de helft van het assortiment uit alcoholische dranken. Ook zijn er veel slijterijen en wijnbarretjes. Wat niet gek is want Georgië claimt het oudste wijnland te zijn. Ongeveer 8000 jaar geleden zouden ze hier al wijn maken. En wij willen al die ervaring natuurlijk wel eens proeven.

Boodschappen is helaas wel weer duurder geworden ten opzichte van Turkije. En het is altijd even spannend wat ze wel en niet hebben in de supermarkt. Zo is ook hier het aanbod vrij schaars. Maar we hebben wel weer prima kaas voor op brood gevonden, en er is weer varkensvlees te koop. Het enige jammere is dat ze hier alleen maar zure yoghurt verkopen. Vooral jammer voor Sibby want die eet ‘s ochtends altijd yoghurt. Na wat onderzoek blijkt dat 2/3 van de wereldbevolking lactose intolerant is. Wat eigenlijk normaal is, maar door lange tijd veel melk te drinken is er generatie op generatie een lactose-gen ontwikkeld. Hierdoor kunnen velen, zoals in Nederland, melk en yoghurt zonder problemen drinken/eten. Maar dit gen is op 2/3 van de wereld dus niet ontwikkeld en zo ook niet in Georgië. Gelukkig vindt Sib de zure yogurt net lekker genoeg om haar ontbijt voort te zetten.

Zo ontdekken we steeds meer van Georgië. Helaas was het de eerste dagen erg slecht weer en hebben we alleen een aantal steden bezocht. De komende dagen wordt het 20 graden en kunnen we ook de natuur gaan verkennen!

Hoi = გამარჯობა = gamarjoba

Bedankt = Გმადლობთ = gmadlobt