Er bestaat van alles om je camper waterpas te zetten. Wielkeggen of blokken, uitdraaisteunen, liftsystemen en zelfs hydraulische steunpoten waarmee je met een afstandsbediening de camper perfect kan levelen. Toch handig die diverse opties. Wij kozen geen van alle. Je raadt het dan wellicht ook. We hebben nog geen een keer recht gestaan. En dat vinden wij prima.

Laten we zeggen dat scheef staan zorgt voor een extra dimensie aan het camper leven. Het herinnerd je eraan dat je toch echt op reis bent en niet in je funderings huisje in Nederland. Al hoeven we daar niet echt aan herinnerd te worden. Dat is best duidelijk. Toch markeren die kleine bijkomstigheden van scheef staan de reissfeer.

We zijn er ook achter gekomen dat je op veel manieren schuin kan staan en maar op één manier recht. Had moeder Natuur dat niet kunnen omdraaien? Grapje Natuur, wij vinden het geweldig hoe je bent vormgegeven. Neem ons huidige uitzicht. Het laat precies zien dat er maar één recht bestaat en veel varianten van scheef. We kijken uit over de Adriatische zee die perfect horizontaal is, met daar omheen de bergen die je alle hoeken van de ruimte laat zien. Het contrast zorgt voor een prachtig uitzicht die wij bewonderen vanuit onze iets scheefstaande camper.

Vandaag staan we bijna recht wat voor ons doen best knap is. Vaak zetten we hem neer en hopen dan maar op het beste. Loopt het water in de spoelbak naar het putje toe of niet? Vallen de keukenlades automatisch dicht of open? Rolt de schuifdeur vanzelf dicht en moet je hem dan met veel kracht ook weer openduwen of andersom? Het is elke keer weer spannend wanneer we de definitieve plek hebben bepaald.

Soms dan mislukt het echt om de camper recht te zetten. Dan stroomt het bloed naar onze hoofden in bed of rollen we er bijna uit. We worden beide ook wel eens compleet gedesoriënteerd wakker in de nacht. Dit heeft niet alleen te maken met scheef staan maar ook omdat we zo vaak verplaatsen en je echt niks ziet in de nacht omdat het zo donker is. Dan wordt je wakker en voel je eerst om je heen. Hoe lig ik? Wanneer je dat hebt uitgevogeld de vraag: waar is de ander? Het bed is dan wel kleiner maar we raken elkaar vaker kwijt. En vervolgens de moeilijkste vraag: waar staan we ook alweer? Wanneer die vragen zijn beantwoord kunnen we weer rustig gaan slapen.

Soms verliezen we ons evenwicht wanneer we opstaan uit onze stoel en even vergeten hoe schuin we staan. Sib wordt zelfs soms een beetje misselijk. We leven in een soort attractie in een oneindig pretpark.

Hoe scheef we ook staan we maken er altijd het beste van. Als we een glas inschenken zegt de ene kant van het glas dat die vol is en de andere kant nog leeg. Naar welke kant van het glas we luisteren ligt aan wat we inschenken. Proost!