Wietze is een bergman en Sibby is een zeevrouw. Kroatië bevalt ons dan ook goed. Je hebt hier namelijk zowel bergen als zee.

We hebben ondertussen de bergen verlaten en zijn naar de kust verhuist. En jawel, Sib is in haar nopjes. Gedurende de weg van de bergen naar de zee zie je Sibs enthousiasme opbouwen. Het begint bij de omgeving die veranderd. Bergen worden heuvels, naaldbomen maken plaats voor struikgewassen en haarspeldbochten zijn niet meer nodig. Sibby: “Dit doet me denken aan vroeger toen we aan zee kampeerden!” En voegt daaraan toe: “ik wil de zee in!” “En tannen!”. Het geluk kan nu al niet meer op en we zijn pas net onderweg.

Een paar kilometer voor de kust zegt Sib met een big smile: “Ik ruik de zoute zee al!”. Eenmaal aangekomen hebben we een plekje direct aan het water gevonden en schijnt de zon. Volgens Sib kan het niet beter. Wietze ziet nog minpunten. We waaien namelijk bijna weg waardoor het helemaal niet zo warm is. Daarbij is de zee best wild en niet zo uitnodigend door de rotsen waaruit de kust bestaat. Maar wat maakt het uit, tijd voor feest! We pakken de klapstoelen en zetten de bus zo dat we zelf uit de wind en in de zon zitten. We nemen een pilsje en proosten op de zee.

Die nacht slapen we maar slecht door de harde wind, het klotsen van de golven en omdat we hadden gelezen dat de politie hier vaak boetes uitdeelt voor vrijkamperen. Ze komen blijkbaar meestal rond 7 uur controleren, dus wij zijn om half 7 opgestaan en naar een ander plekje aan de kust gereden.

Sib staat te popelen om de zee in te gaan en neemt om 8 uur al een ochtend plons. Ofja een voetenbad want het was een lastig begaanbaar en glad stukje. Desalniettemin was het het zeker waard. Wietze is niet bepaald een watermens. Als kind toen hij aan zijn zwemlessen begon, wilde die de eerste lessen niet het water in en zat liever aan het kantje. Nu 28 jaar zit hij nog steeds liever aan het kantje.

Maar echt lekker zwemmen zat er dus niet in op deze locatie. Via de Park4night app konden we niet echt goede kustplekken vinden waar je lekker kan zwemmen. Dus besloten we naar Pula te gaan. Een leuk historisch en ook toeristisch stadje. Daarna toch maar een plekje gekozen via Park4night welke er fijn en privé uitzag. Het ligt aan de haven van Pula en meer wisten we eigenlijk niet. Eenmaal aangekomen is het inderdaad een mooie rustige plek.

We besluiten een rondje te gaan lopen en ra ra wat we tegenkomen. Het meest idyllische strandje waar Sib nou zo op gehoopt had. Een prachtige kustlijn met rotsen die uit het heldere blauwe water omhoog komen. En tussen die rotsen verschijnt er hier en daar een perfect strandje waar je heerlijk kan zonnen. ‘Hawaï Beach ’ is onze favoriet. Al ziet het er fantastisch uit van het kantje, ook Wietze wilt hier wel de zee in. We besluiten morgen hier de hele dag te gaan chillen. We gaan zelfs eerst twee snorkels kopen omdat het water zo helder is en omdat Wietze iets te doen moet hebben en niet een hele dag kan zonnen.

We hebben er beide veel zin in.