We zijn gearriveerd in Ioaninna en dat betekent dat we in Griekenland zijn! We parkeren de bus en lopen een rondje door de stad. We worden spontaan gelukkig, want we zien gezellige barretjes en restaurantjes zoals we die in Nederland gewend zijn. Blijkbaar hadden we het gemist om onderuit te zitten op een sfeervol terras, genietend van wat versnaperingen, terwijl we de omgeving observeren.

We lopen rond 16 uur door de stad en het valt ons op dat alle winkels gesloten zijn. We lezen dat ze hier tussen 14 uur en 17 uur mesimeri (siesta) houden. Op de terrassen die wel open zijn zien we mensen lunchen en het blijkt dat ze hier rond 21 uur avond eten. Wij lachen omdat we vaak om 17 uur al avond eten en om 21 uur gaan slapen.

We besluiten neer te strijken en kijken naar de menu kaart. Helaas is het niet meer zo goedkoop als de afgelopen weken en betaal je hier gewoon €5,- voor een glas wijn. Maar we zijn het met elkaar eens dat we het wel verdiend hebben en besluiten onszelf te verwennen. We zitten heerlijk onderuit onder de kerstversiering tussen de lokale bevolking als onze wijntjes worden geserveerd. Maar niet alleen dat want we krijgen er ook een fles water, flinke stukken kaas en wat brood bij. Dan is 5 euro opeens niet meer zo duur.

We zitten zo lekker dat we nog een glas bestellen. Na de wijntjes wordt even later ook een bord met wrap stukjes, wat brood en tomaatjes neergezet. We zeggen dat het niet voor ons is en we niks hebben besteld. Maar het is wel voor ons. Blijkbaar krijg je hier bij elk drankje dat je besteld een gratis hapje. En niet een simpel bakje nootjes of chips maar echt lekkere hapjes. Met deze wetenschap komen we tot een geniaal plan. Als we genoeg drankjes bestellen en dus ook veel hapjes krijgen, hoeven we geen avond eten meer te kopen. Dit scheelt dan weer in de kosten. Hoe waterdicht het plan ook is besluiten we toch gewoon zelf te gaan koken in de bus.

Na de mensen eens goed bestudeerd te hebben, denken wij best als Grieken uit de voet te kunnen komen. De ober was het met ons eens. Vooral Sib denkt eindelijk haar soortgenoten gevonden te hebben. Kleine mensen met veel haar en een witte maar toch geen witte huid. Alleen de taal is wel lastig met name door het griekse alfabet. Maar zoals in elk land leren we in ieder geval hallo (yassas) en dankje (efcharistó).

Door de Griekse cultuur en cuisine verwachten we in Griekenland meer te gaan uitgeven dan in andere landen. Maarja december is eigenlijk altijd een dure maand. Daar kom je blijkbaar niet onderuit.